Ik ben Sifra, vrijwilliger bij Coloriet de Regenboog

‘Laatst was het een tijdje niet zulk mooi weer’, verhaalt Sifra Bramer, ‘dus zodra het kon, zijn een bewoonster en ik een stukje gaan wandelen. Je ziet haar dan helemaal opfleuren. “Ik ga zo lekker slapen vannacht, dankzij die frisse lucht!”, zegt ze dan.’

"Tijdens een wandelingetje zie ik haar helemaal opfleuren"

Sifra gaat eens per week op bezoek. De bewoonster woont nog zelfstandig in een aanleunwoning van Coloriet de Regenboog in Dronten. ‘Als het slecht weer is, doen we een potje rummikub. Bij mooi weer gaan we een eindje wandelen of doen we samen de boodschappen. Voor haar breken mijn bezoekjes de dag, ze geniet van het gezelschap.’

Mevrouw heeft geen kinderen. Haar enige overgebleven familielid is zelf ook al 70, en woont in de regio Utrecht. ‘Toch komt zij ook zo vaak mogelijk langs. Even horen hoe het is, de koelkast bijvullen.’ Ook de overbuurvrouw helpt waar ze kan.

Gezellige avondjes

Sifra is nu 30. Ze was als tiener al vrijwilliger, bij de gezellige avondjes in Coloriet de Regenboog. ‘Daar kwam ik bij via een jongerenvereniging. We brachten mensen naar hun plaats, brachten hapjes en drankjes rond en zorgden aan het einde van de avond dat de juiste persoon weer bij de juiste rolstoel terecht kwam.’

Ook later bleef Sifra vrijwilligerswerk doen. ‘Hiervoor was ik vrijwilliger bij de Dierenambulance. Maar toen mijn man daar in dienst kwam, vond ik het tijd voor iets anders. Toen herinnerde ik mij mijn tijd als tiener bij Coloriet de Regenboog.’ Toen ze contact opnam met Coloriet, waren er vanwege corona geen activiteiten. ‘Dus zo ben ik bij deze bewoonster terechtgekomen.’

Vrijwilligerswerk is een mooie manier om iets terug te doen voor de samenleving, vindt Sifra. ‘Die 2 uurtjes per week zijn soms voor mij wat onhandig, naast mijn baan. Maar in verhouding tot wat het opbrengt, is het een kleine investering. Als ik zelf zo oud mag worden, hoop ik dat er ook iemand bij mij op bezoek wil komen.’