Thuiszorg | Xandra aan het woord

Xandra: ‘Ik vind het onwijs leuk en afwisselend in de wijkzorg. We rijden door heel Lelystad en achter iedere voordeur schuilt een ander verhaal. Ik bouw ook een band op met cliënten.’ Daarnaast heeft Xandra nog haar gezin, haar hobby én is ze mantelzorger. Daarin is ze niet de enige. ‘Dan is het juist zo fijn dat je een rooster hebt dat als het ware als een deken om je andere activiteiten heen past.’

Luisteren naar wensen collega’s
De planner vindt het belangrijk om naar haar collega’s te luisteren. ‘Waar lopen zij tegenaan en hoe kan ik daarin meedenken of helpen?’ Een voorbeeld is het oudercontract van Coloriet Wijkzorg. Deze collega’s werken onder schooltijd. ‘Voor de planning is dat wel even een uitdaging, omdat onze routes doorgaans rond 07.00 uur beginnen, maar dat vind ik niet erg. Als het hierdoor voor (jonge) moeders en vaders makkelijker wordt om in de zorg te blijven werken, dan doe ik dat graag.’

Op elkaar terugvallen
Xandra haar eigen werkdag begint rond 06.30 uur en dan werpt ze nog even een laatste blik op de planning. Vervolgens rijdt ze haar eigen route. Wie in de wijkzorg werkt, is veel alleen op pad. ‘Ook al werk je individueel, je bent nooit alleen. We kunnen altijd op elkaar terugvallen.’ Aan het einde van de ochtend ziet ze haar collega’s, in de teamruimte van Coloriet Wijkzorg op de vierde verdieping van het St Jansdal ziekenhuis in Lelystad.

Samen pauze
‘Dat was een wens vanuit het team: samen pauze houden. Om even een kopje koffie te drinken, stoom af te blazen of gewoon voor een gezellig praatje. We eten ’s avonds ook samen. Quality time met je collega’s. Dat hebben we afgestemd met de cliënten en met de wijkverpleegkundigen. Anders schiet je pauze er heel snel bij in en ga je maar door.’

Balans belangrijk
Balans, daar draait het om. Xandra: ‘Ik kijk tijdens de pauzes ook altijd even hoe het met de anderen gaat en ik vraag na een route nog wel eens door bij iemand hoe het gaat. Soms heeft een collega slecht geslapen en een andere keer blijkt er meer aan de hand te zijn. Dat probeer ik dan meteen op te pakken. Waarin kan ik iets betekenen?’

Goed aansluiten roosters
Past een rooster toch niet helemaal goed? Xandra hoort het graag. Een kleine aanpassing kan een wezenlijk verschil maken. ‘Schroom niet om bij me aan te kloppen. Ik heb liever dat je dat doet en dat we samen zoeken naar een oplossing, dan dat je helemaal gestrest raakt van je werk, omdat je rooster niet goed aansluit.’

Zo zijn er ook collega’s die het werken in de wijkzorg combineren met zorg op een woongroep in een woonzorgcentrum van Coloriet. Dankzij een goede planning en veel contact binnen de organisatie, werkt dat prima. ‘Het maakt je als organisatie ook sterker, omdat je als collega’s elkaar beter leert kennen en beter weet wat het werk op een woongroep of in de wijk inhoudt. Voor mij persoonlijk geldt: ik heb de zorgcollega’s nodig. Zo voel ik wat er speelt.’

Ook voor nieuwe collega’s wil Xandra een baan op maat creëren. Landelijk neemt de vraag naar wijkzorg toe. Steeds meer ziekenhuiszorg verplaatst naar de thuissituatie. Hiervoor zijn meer mensen nodig die in de zorg willen werken. ‘Nee zeggen tegen onze cliënten is geen optie. We willen met elkaar goed voor de inwoners zorgen en proberen het op te lossen. Met elkaar.’